Baganaudié
Colutea arborescens
Fabaceae Leguminosae
Àutri noum : Brouteirolo, Faus-sené, Cascavèu, Glou-glou, Pan-pan.
Noms en français : Baguenaudier, Arbre à vessies.
Descripcioun :Lou baganaudié es un aubrihoun de l'estànci di colo que pòu mounta fin qu'à 1500m. Si flour soun jauno emé de fuioun quàsi round, mai de tout segur, soun si baganaudo (dóu latin baca) vo cascavèu que laisson passa lou lume, que tiron l'iue.
Usanço :Coume lou sené si grano soun purgativo, mai avisas-vous de n'en pas trop prendre.
Port : Aubre
Taio : 1 à 3 m
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Faneroufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Colutea
Famiho : Fabaceae
Famiho classico : Leguminosae
Ordre : Fabales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) enflourejado : 15 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 200 à 1800 m
Aparado : Noun
Abriéu à juliet
Liò : Fourni
Estànci : Mesoumediterran à Coulinen
Couroulougi : Éuroupenco-Cèntre-Sud
Ref. sc. : Colutea arborescens L., 1753
Erbo-de-Sant-Ro
Pulicaria dysenterica
Asteraceae Compositae
Autre noum : Paparougno.
Noms en français : Pulicaire, Pulicaire dysentérique.
Descripcioun :L'erbo-de-sant-Ro trachis en troupo dins li roubino e li prado umido. Fai de bèlli flour coumpausado jauno. La planto èi pegouso, peludo e proun ramificado.
Usanço :la racino s'utiliso pèr lucha contro la fouiro e saro li car. Ei peréu bono pèr faire s'aliuencha la tavaniho. Lou noum latin Pulicaria vèn de pulex, niero.
Port : Grando erbo
Taio : 30 à 100 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Pulicaria
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Inuleae
Ordre : Asterales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : >6
Ø (o loungour) enflourejado : 1 à 1,5 cm
Flourido :
Estiéu - Autouno
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0
Aparado : Noun
Juliet à óutobre
Liò : Ribiero
- Prado umido
- Roubino
- Ermas umide
Estànci : Termoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Eurimediterrano
Ref. sc. : Pulicaria dysenterica (L.) Bernh., 1800